دوچرخه سواری

 هفت حیطه تمرینی

۱- در این حیطه ، شدت تمرین در پایین ترین حد، چربی سوزی در شرایط هوازی است. این حیطه فقط برای جبران یا تجدید قوا، قبل و بعد از فشار های تمرینی شدید به کار می رود .

۲- در این حیطه شدت تمرین ، ملایم و هدف از ان ، توسعه استقامت عمومی است تمرین بصورت چربی سوز و تا کمی کربو هیدارت سوز انجام می شود در این حیطه ظرفیت هوازی افزایش می یابد حیطه استقامت عمومی اهمیت بسیار زیادی دارد و اساس شدت های بالاتر را تشکیل می دهد

۳- در این تمرین با شدت متوسط و در شرایط هوازی بی هوازی انجام می شود و منجر تجربه چربی ، سهم تجزیه کربو هیدرات نیز افزایش می یابد بخش عمده ای از اموزش خاص مسابقه ( استقامت ، استقامت در قدرت و استقامت در سرعت خاص مسابقه در این بخش انجام می شود .

۴- شدت های بالا در بر می گیرد در این تجزیه کربوهیدرات ئر شرایط بی هوازی توسعه خواهد یافت . آمادگی بی هوازی در این تمرین بهبود می یابد.

۵- در رشته های استقامت این برنامه اغلب دست کم گرفته می شود با بهبود قدرت بیشینه و توان ، شرایط برای فائق آمدن بر میزان خودروی بالا با ذور پای بالا مهیا می شود تغییر سرعت و ریتم به ویژه در مسابقات کوهستان مستلزم توسعه مناسب این برنامه است.

۶- به کمک این برنامه ، شرایط ایجاد خواهد شد که امکان دور پای بالا همراه با میزان خودروی بالا را در دوره های زمانی طولانی

۷- تمامی مسابقات در این برنامه خلاصه شده مسابقه پیچیده ترین و بالاترین شکل فشار است به ویژه در مسابقاتی که جنبه آمادگی برای اهداف بعدی دارند. شدت تمرین را می توان طوری تنظیم کرد که در رقابت اصلی اهداف وظایف  واضح تمرینی بتواند محقق شوند . برای مثال در مسابقه شدت را می توان طوری تنظیم کرد که وارد حیطه بی هوازی ( فراتر از استانه بی هوازی ) نشویم یا بصورت هدفمند وارد آن شویم.